Katakumby świętej Agnieszki

• Odwiedź miejsce pochówku jednego z najsłynniejszych świętych
• Poznaj historię zwyczajów związanych z pochówkiem Rzymian i chrześcijan
• Omiń kolejkę i nie trać czasu

Katakumby to miejsce duchowych pielgrzymek, silne przeżycie i jednocześnie romantyczna zaduma nad przemijaniem czasu. W obawie przed epidemiami i zgodnie ze zwyczajem Rzymianie chowali swoich zmarłych poza murami miasta: wzdłuż Via Appia rozciągają się grobowce Rzymian, chrześcijan i Żydów, a dla mniej zamożnych katakumby, których wielopoziomowe galerie i nisze (loculi) tworzą labirynt wykuty w tufie.
Chrześcijanie i Żydzi grzebali ciała, podczas gdy Rzymianie kremowali zwłoki i składali prochy w urnach. Zabalsamowane lub owinięte w całun ciała chrześcijan umieszczano na półkach skalnych, pod marmurowymi płytami w podłodze lub w rodzinnych kryptach.

Święta Agnieszka żyła w Rzymie na przełomie III i IV wieku. Jej rodzice byli chrześcijanami i wychowali ją zgodnie z zasadami wiary. Święta zginęła śmiercią męczeńską podczas prześladowań za panowania rzymskiego cesarza Dioklecjana lub Decjusza (III wiek), wyznając swoją wiarę i broniąc dziewictwa. Agnieszka zmarła w wieku dwunastu lat i była jedną z najbardziej popularnych męczennic chrześcijańskich w Cesarstwie Rzymskim. Miejsce spoczynku św. Agnieszki znajdowało się w katakumbach, które istniały wzdłuż via Nomentana. Dziś jej szczątki można zobaczyć w ozdobnym relikwiarzu w krypcie bazyliki Sant'Agnese fuori le mura, według relacji złożonym dokładnie nad jej oryginalnym grobem.

Zanim w tym miejscu zbudowano chrześcijańskie katakumby, wcześniej istniały tu katakumby pogańskie, a także cmentarz gwardii pretoriańskiej. Najwcześniejsze pochówki miały miejsce około II wieku naszej ery. Dziś w rozległych podziemnych korytarzach o łącznej długości 10 km można zobaczyć wykute w miękkim tufie nisze, w których umieszczano owinięte w prześcieradła ciała zmarłych. Zamykano je kamiennymi płytami, niekiedy z inskrypcjami lub symbolami wiary chrześcijańskiej. W środku labiryntu można znaleźć cubicula - rodzaj małej kaplicy, w której chowano bogatych chrześcijan, z dala od biednych. W katakumbach nie zachowało się wiele malowideł, za to można zobaczyć wiele inskrypcji i graffiti.

Bilety ulgowe

• Osoby niepełnoletnie w wieku od 7 do 16 lat
• Grupy uczniów szkół podstawowych i średnich oraz instytutów (od 7 do 16 lat)
• Studenci archeologii, architektury, historii sztuki i dziedzictwa kulturowego w wieku do 25 lat po okazaniu wymaganego zaświadczenia
• Mężczyźni i kobiety duchowni, zakonnice, seminarzyści i nowicjusze po okazaniu wymaganego zaświadczenia

Bezpłatne bilety

• Dzieci w wieku do 6 lat
• Osoby niepełnosprawne i opiekunowie
• Studenci Papieskiego Instytutu Archeologii Chrześcijańskiej (za okazaniem legitymacji wydanej przez Papieską Komisję Archeologii Sakralnej)
• Księża i siostry zakonne ze wspólnoty zakonnej kustoszy katakumb. Nauczyciele, wykładowcy uniwersyteccy i katecheci towarzyszący grupie (jedno bezpłatne wejście na każdych 15 płacących zwiedzających)
• Grupy 35 lub więcej osób płacących pełną cenę mogą skorzystać z dwóch bezpłatnych wejść
• Przewodnicy turystyczni z ważną licencją i naukowcy, którzy przedstawią dokumentację potwierdzającą ich studia, mogą ubiegać się o bezpłatny wstęp do Papieskiej Komisji Archeologii Sakralnej.

• Biorąc pod uwagę specyficzny charakter tych miejsc, istnieją szczególne ograniczenia dla osób niepełnosprawnych.
• Zalecamy, aby odwiedzający nosili obuwie odpowiednie do starożytnej, często nierównej powierzchni oraz, w zależności od pory roku, odzież odpowiednią do temperatur panujących pod ziemią.
• Zakaz fotografowania i filmowania w katakumbach.
• Zakaz palenia wewnątrz zabytków.