Kolekcja Carrand w Muzeum Bargello

Wszyscy znają Muzeum Bargello we Florencji jako wspaniałe muzeum rzeźby, ale niewielu wie, że jest to również najważniejsze muzeum sztuki użytkowej we Włoszech. Obok słynnych dzieł Donatello, Verrocchio, Michała Anioła i Della Robbia, znajdują się tu również przedmioty codziennego użytku, takie jak biżuteria, szkatułki, zestawy szachowe, broń, laski, grzebienie i lustra o nieocenionej wartości.

Ta niezwykła kolekcja, zwana kolekcją Carrand, jest przechowywana od 1888 roku w pokoju zwanym "pokojem księcia Aten". Kolekcja, która odzwierciedla typową eklektyczną sztukę i kulturę drugiej połowy XIX wieku, składa się z kolekcji drobnej sztuki zapoczątkowanej przez Jeana-Baptiste'a Car randa i kontynuowanej przez jego syna Louisa.

Jean-Baptiste Carrand był człowiekiem skromnego pochodzenia ze szczególną pasją do średniowiecznych przedmiotów. Począwszy od 1826 roku umocnił swoją reputację kolekcjonera i eksperta, co zbiegło się z rosnącym zainteresowaniem rekonstrukcją przeszłości historycznej we Francji. Po jego śmierci jego syn Louis kontynuował tradycję ojca, przekształcając niektóre sektory, ponieważ był bardziej zainteresowany emaliami, bronią i meblami, ceramiką, metalami, tekstyliami i obrazami.

Przybył do Florencji w 1886 roku, został wezwany do udziału w obchodach stulecia Donatello i na "Wystawie Donatello" w 1887 roku wystawił w Bargello cenne emalie, ceramikę, płytki, kość słoniową, skórę i tkaniny. Po śmierci, w 1888 roku, Louis Carrand przeznaczył swoją kolekcję dla Florencji, a w szczególności dla Bargello, które do tej pory nabyło 3300 obiektów z okresu średniowiecza i renesansu, osiągając w ten sposób międzynarodową godność w dziedzinie sztuki użytkowej, która zawsze była zaniedbywana we Włoszech ze względu na tradycję akademicką, która preferuje malarstwo i rzeźbę.

We florenckim muzeum znalazły się więc dzieła jubilerskie, emalie z Limoges, metale, przedmioty indyjskie, rzeźby i obrazy z kolekcji, ale także inne przedmioty islamskie, brązy, talerze, ceramika, broń, medale i pieczęcie zebrane od Carrand.

Wśród frankijskiej biżuterii znajdują się liczne szpile o różnych kształtach i funkcjach. Najbardziej znanym i reprezentatywnym elementem biżuterii lombardzkiej jest przód hełmu Agilulfo, wykonany z pozłacanego brązu, wystawiany wraz z artefaktami złotej biżuterii bizantyjskiej, kamieniami, perłami i kolorowym szkłem oraz kilkoma kameami i rzeźbionymi kamieniami. Natomiast wśród najwspanialszych przykładów profanum sztuki złotniczej znajduje się medalion z dromaderem w złocie i emalii, francuskiego producenta z początku XV wieku.

Również glazury zajmują znaczące miejsce w kolekcji Carrand, zarówno pod względem ilości, jak i jakości. Wśród najstarszych znajduje się gołąb z brązu z XII wieku produkcji francuskiej.

Na wystawie znajdują się również metalowe przedmioty gospodarstwa domowego, takie jak talerze, ewersy, w tym najbardziej unikalne z postacią uzbrojonego rycerza.

Następnie są obrazy: najsłynniejszym z nich jest tak zwany Dyptyk Carranda, dzieło szkoły francuskiej z drugiej połowy XIV wieku. Rzeźby są nieliczne, wśród nich jest bolesna Madonna w polichromowanym drewnie autorstwa florenckiego rzeźbiarza manierystycznego (ok. 1525), niedawny zakup muzeum.