Art in Florence between XVI and XVII centuries: Pure, Simple and Natural

Sztuka we Florencji między XVI a XVII wiekiem: Czysta, Prosta i Naturalna

191405010638

Do 2 listopada Galeria Uffizi we Florencji będzie gościć wystawę "Czysta prostota i naturalność. Sztuka we Florencji między XVI a XVII wiekiem", będąca wynikiem dogłębnych badań krytyczno-naukowych nad florenckim malarstwem tego okresu, prowadzonych przez naukowców Claudio Giannottiego i Alessandrę Pizzorusso.

Na wystawie znajdują się 72 dzieła, w tym obrazy i rzeźby, freski, ceramika i wiele innych, z których niektóre zostały specjalnie odrestaurowane na tę okazję. Wystawa podzielona jest na pięć sekcji chronologicznych i cztery obszary tematyczne.

Arcydzieła takich artystów jak Andrea della Robbia, Andrea del Sarto, Santi di Tito, Jacopo da Empoli, Ottaviano Vannini, Bronzino i Andrea Commodi są prezentowane w celu obalenia powszechnego wyobrażenia o kulturze florenckiej zorientowanej wyłącznie na przeszłość, ujawniając przy tej okazji dążenie do nowości również w linii artystycznej, która na przełomie XV i XVII wieku - pozostając wierna swoim wzorcom - ujawniła "nową tradycję".

Giorgio Vasari chwalił "nowoczesną m anierę " jako przezwyciężenie XV-wiecznej tradycji, skupiając swoją uwagę na Leonardo, Michale Aniele i Rafaelu, ale także na Fra 'Bartolomeo i Andrei del Sarto, którzy wraz z Andreą Sansovino i Andreą della Robbia byli w XV wieku założycielami uporządkowanej "nowoczesnej maniery", potwierdzonej następnie przez Franciabigio, Bugiardiniego i Soglianiego. Następnie, przezwyciężając pokolenia Bronzino i Alessandro Allori, dochodzimy do "kontr-trendu XVII wieku", w którym znajdujemy artystów, którzy przyjęli tę florencką "purystyczną" tożsamość, aby uciec od Caravaggia i baroku: od Santi di Tito do Jacopo da Empoli, od Ottavio Vannini do Lorenzo Lippi.

Wracając do wystawy, przy wejściu znajdują się Zwiastowania Andrei della Robbia, Andrei del Sarto, Santi di Tito i Jacopo da Empoli, a następnie sala poświęcona rysunkowi martwej natury z dziełami Andrei del Sarto, Pontormo i innych. Od połowy XVII wieku artystów łączą tematy: obrazy dla domu, obrazy rzeczy i tradycja sacrum.

Dzięki różnym elementom istnieje skuteczne porównanie malarstwa i rzeźby podzielone na dziewięć sekcji, które grupują prace 35 artystów w bardzo wyważonym otoczeniu, z uważnym i surowym okiem na kontrolę kolorów.